Het was een vertrek in mineur bij ons uitstapje, ik was in de voormiddag Fluffy gaan afhalen bij de carrossier en niet alles was hersteld zoals afgesproken.
Ik had een flinke discussie gehad met de carrossier en dit bleef nog nazinderen in mijn hoofd.
We reden richting Boom voor ons laatste uitstapje voor
de grote vakantie.
Er was een groots opgezet personeelsfeest van familiehulp, de werkgever van
Véronique.
“Place to be” was het domein de Schorre in Boom, jeweetwel waar Tomorrowland,
het dance festival jaarlijks plaatsvindt.
Na de Tweede Wereldoorlog in 1949 werd de organisatie opgericht door vrijwilligers.
Ondertussen werken er maar liefst 13.000 mensen bij familiehulp.
Alle werknemers van familiehulp en hun gezin waren uitgenodigd om dit te vieren in Boom.
Achteraan op de parking was er plaats voorzien voor
campers, het was de bedoeling dat we daar ’s avonds gingen overnachten.
De weergoden waren het feest niet genegen want het
regende al de hele middag pijpenstelen.
We lieten het niet aan ons hart komen, dikke
kledij, een goeie regenjas en een paraplu moest ons wapenen tegen weer en wind.
Er waren allerlei activiteiten voorzien op het domein
in de namiddag, vooral voor de kinderen, jammer van het slechte weer voor de
kleintjes.
Wij focusten ons vooral op de foodstandjes …
Vanuit het reuzenrad hadden we een mooi overzicht over
het terrein maar eerst moesten we een gigantische wachtrij trotseren.
In die wachtrij stond ook mijn zoon Stijn en de kleinkinderen.
Gwendoline, mijn
schoondochter werkt ook bij familiehulp.
In de avond waren er optredens voorzien van Belle
Perez, Nathalia op een gigantisch podium.
Normaalgezien was Metejoor de hoofdact maar die was ziek, heel jammer want wij
horen Metejoor heel graag.
Metejoor werd vervangen door “waaaaaaar zijn die handjes” … Regi.
Vanuit het reuzenrad (zonder wachtrij nu) hadden wij een prachtig zicht op de
festivalweide en het podium.
Ondertussen bleef het maar doorregenen maar ondanks de regen was er een schitterende
ambiance onder de familiehulp medewerkers, leuk om te zien.
------------------------------------
De volgende dag reden we bij mooi weer! met Metejoor (op de radio) … 50
kilometer verder richting Kempen, meer bepaald Kasterlee.
In de soapserie familie had ik een tijdje geleden iets gezien van een hoofdsculptuur
voor een deel verborgen in het zand.
Wat opzoekingswerk bracht ons tot “de slapende reus” in Kasterlee.
Na het late ontbijt trokken we onze wandelschoenen aan
voor de “slapende reus wandeling”, een wandeling van 7,5 km door de Kempense
bossen.
Een wandeling op de Kempense Heuvelrug, heuvels,
dennenbossen, zand en heidevlaktes, duinen en sprookjesachtige bomen met
spectaculaire bovengrondse wortels, het had iets magisch ...
“Het land van de slapende reus” noemen ze het ...
Op het einde van de wandeling, na wat zoekwerk, op het hoogste punt, in provinciaal Groendomein “Hoge Mouw” ons doel, de apotheose van de wandeling, “de slapende reus”, door zijn uitgestrekte vorm lijkt het alsof er een reus in het landschap slaapt.
“A Giant Sculpture”
Het kunstenaarsduo Gijs - Van Vaerenbergh vervaardigde een immens groot, hol
hoofd uit staal.
Heel, heel mooi om te zien.
Het had nogal veel voeten in de aarde (zand …) voor
Véronique om een foto te nemen van het kunstwerk.
Er waren kinderen aan het spelen op- en rond het hoofd, een man van
“allochtone” afkomst maakte er een punt van dat zijn kinderen mogelijk op de
foto zouden staan.
Toen ik mijn statief aan het opzetten was voor een
selfie van ons kwam de man toegesneld, nu met een meer dreigende toon, hij ging
mijn telefoon afnemen als ik foto’s nam.
Dit werd onmiddellijk gecounterd door een aantal mensen (van Vlaamse afkomst)
die een “poging” deden op de man tot bedaren te brengen.
Voor sommige Allochtonen is het toch heel moeilijk om
zich aan te passen aan onze wetten, waarden en normen.
Wat een toekomst wacht ons Vlaanderen …
Na deze totaal onnodige commotie bood een man ons aan
om een foto te maken van ons met zijn drone samen met een heel deskundige
uitleg hoe alles in z’n werk gaat, zeer leerrijk.
Bedankt Gert!
Toen we terug bij Fluffy waren was het al een flink
stuk in de namiddag.
We besloten meteen door te rijden naar Deerlijk naar de parking van Vanomobil.
“Goede afspraken maken goed vrienden”, ik heb meteen
een afspraak gemaakt voor het bestellen en plaatsen van een nieuwe trap en
ventilatieroosters voor Fluffy.
Nooit meer carrosserie “spuitvrij uitdeuken Sijsele” en "Recar Aartrijke" voor Fluffy, daar hadden
ze in 11 maand het nog niet voor elkaar om een bestelling te plaatsen, ikzelf
in 2 minuten.
Puur amateurisme die 2 carrosserie bedrijven!
Een rondgang in de uitgebreide toonzalen van
Vanomobil bevestigde nogmaals dat nieuwe
campers tegenwoordig onbetaalbaar geworden zijn.
Maar wij zijn super gelukkig met Fluffy, nogmaals, ik heb in 2019 een superdeal
gedaan met de aankoop van Fluffy.