Het alternatief werd Oostenrijk en Italië.
Door allerlei omstandigheden op mijn werk (ik schrijf er nog wel een blogje over) vertrok ik totaal onvoorbereid aan mijn vakantieavontuur.
Ik heb mij voorgenomen om het heel rustig aan te doen op mijn vakantie, geen doelen, you know, go with the flow … relax.
Overnacht vlak over de grens, op ongeveer 40km van Bolzano (Bozen) op een snelweg parking in het gezelschap van enkele andere campers.
Parkeren in een stad is telkens een probleem met Fluffy, daarom heb ik mijn fiets mee, lekker makkelijk!
Gefietst van buiten de stad naar het centrum van Bolzano.
Dinsdag 1/9 Bolzano-Trente (120km)
“The sun is shining”, wat een heerlijk gevoel om op te staan.
Campertje open, 25gr, de bergen, de zon en vooral de rust.
Het ultieme geluksgevoel is er terug.
Ook de buren waren op zoek naar het “zen gevoel”.
Na de middag heb ik een stuk van de “Romantische strasse” afgereden.
Een mooie route tussen de appel- en wijngaarden.
Vervolgens ben ik de “Passa Mendola” opgereden, 16km klimmen tot bijna 1400m, Fluffy’s eerste pass.
Van daar uit heb ik gewandeld naar Passo Palade naar het uitzichtspunt, een stevige klimwandeling van anderhalf uur.
Dreigende wolken, tijd om verder zuidwaarts te rijden richting Trento.
Een overnachtingsplaats aan Lac Terlago.
Woensdag 2/9 Trente - Pisa (399km)
Aanvankelijk zou ik vandaag richting Garda meer rijden maar de weersvoorspellingen waren niet te best.
Daarom besloot ik om eens zot te doen en door te rijden tot Pisa (Toscane) die zo’n 400km zuidelijker ligt.
Onderweg langs de snelweg overtollige balast (lees chemisch toilet-afvalwater) achtergelaten.
Niet altijd evident om een stortplaats te vinden als je probeert zoveel mogelijk gratis te overnachten.
Net geen 30°C, heerlijk zonnig toen ik in Pisa aankwam (that’s what i like).
Fluffy geparkeerd buiten de binnenstad en met de fiets naar Torre pendente, zo noemen de Italianen de Toren van Pisa.
Na 5 minuten fietsen was ik er al, super toeristisch ja met allerlei souvenirs kraampjes maar het viel super mee qua drukte in vergelijking met een 20- tal jaren geleden toen ik ook al eens in Pisa was.
Corona waarschijnlijk, opvallend hier, een mondmasker is niet verplicht terwijl Italië toch een van de zwaarst getroffen landen is.
Fantastisch om de scheve toren van dichtbij te aanschouwen.
Mensen die proberen de meest originele foto te nemen van de toren.
Grappig om te zien.
Weet je dat de toren pas sinds 2001 terug stabiel is?
De vorige keer dat ik er geweest ben was het nog verboden in de toren te gaan.
De toren held maar liefst 4m (10%) over, maar gaat nooit omvallen omdat er tegengewichten in het gebouw zijn bevestigd.
Blijkbaar is er een gebouw in Dubai dat maar liefst 18% overhelt.
Ook rondom “Torro pendente” is het je ogen uitkijken, de kathedraal (dom) van Pisa is prachtig om te zien.
Jammer dat ik te laat was om de binnenkant te zien.
Ik moet het doen met de foto’s die te zien zijn op het web.
Daarna heb ik door de binnenstad gefietst, echt mooi om te zien.
Pisa, een levendige stad met gezellige pleintjes, ontelbare restaurants, terrasjes, alhoewel om een terras te vinden in de avondzon was het wel even zoeken.
Super handig dat ik de fiets meegenomen heb op mijn vakantietrip.
Donderdag 3/9 Pisa - Livorno (40km).
Op het web wordt de Toscaanse kust als top aangeschreven.
Daar moeten we heen, naar “zeetje”.
Op de fiets naar Marina di Pisa.
Deze badplaats ligt aan de Tyrreense zee (nog nooit van gehoord …).
Ik heb een fietstocht gemaakt van zo’n 15km langs de kustlijn met af en toe een stop om te genieten van het uitzicht, de sfeer, de zon, de zee.
Elk stuk strand heeft een bar/restaurant met de daarbij horende zetels en parasollen die staan tot aan de waterlijn.
Mensen zijn dus telkens verplicht om een zetel te huren, big bussness …
Voor mij is een wandeling langs het water en wat uitrusten op een rots ruim voldoende.
Mensen zijn dus telkens verplicht om een zetel te huren, big bussness …
Voor mij is een wandeling langs het water en wat uitrusten op een rots ruim voldoende.
In de late namiddag met Fluffy de kustlijn verder afgereden richting Livorno.
Waar ik op een nogal luidruchtige (jongeren) parking de nacht heb doorgebracht.
In de late namiddag met Fluffy de kustlijn verder afgereden richting Livorno.
Waar ik op een nogal luidruchtige (jongeren) parking de nacht heb doorgebracht.
Vrijdag 3/9 Livorno-San Gimignano (143km).
Toen ik onderweg langs de kant stond om de gps in te stellen kwam er een Italiaan naast me staan met zijn auto.
Ik verstond uit zijn gebrabbel dat ik zijn spiegel zou aangereden hebben.
Ik had nochtans niets gezien, gevoeld of gehoord.
Hij deed mij teken om zijn spiegel te gaan bekijken (zijn auto stond ondertussen 100m verder).
Ik ben gaan kijken maar vertrouwde het niet (er was ook niets te zien aan Fluffy), ik zei no no no.
Hij zei insurance/cash ... neen dit was bedrog, toen ik zei policia droop hij af.
Gelukkig had ik tussenin mijn auto afgesloten want jeweetnooit dat er ondertussen geprobeerd wordt mijn campertje leeg te halen …
Een ervaring rijker …
Rotspartijen, de zee, fantastisch mooi.
Fluffy aan de kant gezet, proviand mee en te voet de afdaling gemaakt naar een van die pareltjes en heerlijk genoten van mijn eigen private rotsterras …
Maar zover ben ik niet geraakt.
Met 14 (woon)torens die er bovenuit steken.
Ooit waren er het 72 volgens google.
Echt een leuke, gezellige stad om te bezoeken, ik heb er dan ook ruim mijn tijd voor genomen.
In San Gimignano is er ook de enige echte wereld ijskampioen Sergio Dondoli.
Even aanschuiven voor het lekkerste ijskreem van de wereld.
In de avond mij eerste Italiaanse pizza verorberd, amper 7 Euro (wijn 6 Euro …).
Het was al donker toen ik met een gelukkig gevoel San Gimignano verliet.
Daarna was het nog een uurtje zoeken in het donker tot ik een geschikte slaapplaats had gevonden op een parking een 25-tal kilometer van Siena.
Zaterdag 5/9 San Gimignano - Siena (26km)
Pas in de namiddag vertrokken naar Siena.
Eerst Fluffy wat schoongemaakt, wat geschreven, wat nagedacht want daar moet ik ook tijd voor maken dat hoort bij mij.
Siena … wat een schitterende stad met het bekende ronde plein “Piazza del Campo”.
Rondom rond de Piazza del Campo, de gezellige steegjes, winkeltjes, terrasjes.
’s Avonds heerlijk gezellig gegeten op een leuk pleintje.
Het eten is goedkoop (7 Euro voor spaghetti vongole), maar de porties zijn wel klein.
Kenny (mijn buurvrouw van Siciliaanse afkomst) schreef dat Italianen blijkbaar spaghetti eten als voorgerecht.
Ze rekenen wel door voor de drank, ik betaalde maar liefst 15 Euro voor een mini flesje Chianti wijn.
Slaapplaats in de buurt van Sienna.
Zondag 6/9 Siena - Bagno Vignoni (79km)
Ik hou van Lazy ochtenden op reis, ze maken met rustig en geven mij (reis)energie voor de rest van de dag.
Rond de middag van uit Siena vertrokken om dieper dieper Toscane in te rijden.
Onderweg een plaats gevonden om (gratis) de watertank van Fluffy te vullen , zo kunnen we terug 5-6 dagen verder zonder een betalende overnachtingsplaats te zoeken.
Trouwens ... ik heb op deze reis nog geen enkele keer betaald voor een overnachtingsplaats.
Bedoeling was vandaag een route af te rijden door de “Val d’acid”, een prachtig stukje Toscane.
Het landschap is betoverend mooi.
Ik heb dan ook Fluffy meerdere keren aan de kant gezet en mijn tijd genomen om het landschap te bewonderen.
1e stop was het charmante stadje Pienzo.
Super leuk gezellige vestingstadje om door te wandelen met af en toe een fantastisch uitzicht op het Toscaanse landschap.
Ruim mijn tijd genomen om dit stadje te bekijken.
Een 10-tal kilometer verder lag mijn volgende stop.
“Capelle dello Madonna”.
Een alleenstaande kapel midden op de Toscaanse heuvels.
De wandeling er naar toe was ook de moeite, al was het wel redelijk druk.
’s Avonds een rustigeslaapplaats gevonden (met zicht) in Bagno Vignoli.
Het dorp ligt op een uitgedoofde vulkaan.
Langs kilometerslange onverharde wegen, een heuse stofwolk achter Fluffy opeens de cirkel van cipressen.
Nog onder de indruk van al dat moois vervolgde ik mijn weg in de verkeerde richting …
Kan gebeuren, who cares …
Rechtsomkeer met Fluffy, naar Bagni San Filippo, tijd voor een heet bad!
Een “wauw” gevoel als je de Fosso Bianco rots ziet, die door de kalkafzetting er sprookjesachtig uit ziet.
Tijd voor een heeeeeeel lang bad, 40°C, heerlijk lekker warm, zalig relaxen.
Vandaag zou ik mijn route door het Toscaanse Val d’arci afwerken.
Zou ik het doen of niet met Fluffy?
Aan het Lagon Briacciano met uitzicht op het meer en een deel van de stad, schitterend!
Woe-Don 9-10/9 Lago Briacciano - Anguilla- Roma (Trein).
“I font Roma city a of bricks and I felt a city of marble”.
Rome is niet zoals de andere grote steden.
Rome is een openluchtmuseum, je valt van de ene verbazing in de andere.
Vermoeiend maar vooral ook geestverruimend.
De dag voordien had ik een ticket geboekt om op save te spelen.
Ik had me vergist in afstand, het was niet 15 min maar 1uur wandelen vanaf het station.
Om op tijd de arriveren heb ik de metro genomen, die stopt gewoon aan het Colosseum.
Indrukwekkend vind ik het Colosseum niet maar toch leuk om eens te zien.
Het was bloedheet binnenin en na een goed uur hield ik het voor bekeken.
Haast en spoed is zelden goed ... ik zat op de verkeerde trein in het terugkeren ... gelukkig had ik het snel door en kon uitstappen bij het eerstvolgende station.
Ik moest dan wel een hele tijd wachten om de juiste trein te pakken te krijgen ...
Het was genoeg geweest de drukte, tijd om de rust terug op te gaan opzoeken.
Met Fluffy richting kust, niet zuidwaarts maar richting westen.
Op de app had ik 2 camperplaatsen gezien op het strand.
Bij aankomst bleek dat er op beide parkings verbod voor campers was.
Een Italiaanse camperaar deed me teken om hem te volgen en bracht ons naar een uniek plekje om te overnachten. Grazie!
Vrijdag 11/9 Civitavechia – Di Monte sole (375km)
Ik zou er een Lazy Bday van maken.
Wat schrijven in het zonnetje, wat communiceren, formulieren opmaken voor het werk, maar het was bewolkt en het leek er op het zonnetje niet zou komen.
En … op de afgelegen plaats waar ik overnacht had was het internet tergend traag of was er helemaal geen verbinding.
Het is een feit als ik alleen op stap ben ik niet zonder internet kan, het is mijn enige connectie met de buitenwereld …
Dus dan maar na de middag verder gereden richting Gardameer, met andere woorden 500km noord-west.
Verjaardagblues? Ik was moe, ik heb verscheidene keer moeten stoppen om wat uit te rusten, een “tukje” te doen.
Op een gegeven moment besloot ik om ergens tussen Firenze en Bologna een overnachtingsplaats te zoeken en hopen dat er nog een verjaardagsdiner kon aan toegevoegd worden.
De weg naar di Monti Soli was smal en steil, ik moest Fluffy verschillende keer terugschakelen naar 1.
Het zouden dus BDay toastbrood zijn ... zo afgelegen iets om te eten ...
Zaterdag 12/9 Di Monto solo.
Heerlijk wakker geworden, wat een superplekje!
De rust, de natuur, zalig gewoon.
Ik besloot om te blijven.
Op een bord had ik gezien dat er verschillende wandelroutes mijn plekje kruisen.
Dus wandelschoenen aan en go!
Die wandelschoenen van het merk "Mendl" gaan ondertussen al 20 jaar mee!
Na goed 3 uur wandelen was ik terug, tijd voor gezellig een pint te drinken in de bergstube.
En 's avonds genieten op mijn plekje van de fantastische zonsondergang met een glas cava, dit is pas genieten!
Zondag 13/9 Di Monte sole - Garda meer (289 km).
In de namiddag van de rust van de bergen naar de toeristische drukte, het Garda meer.
Een (kleine?) domper onderweg, bij het uitwijken voor een andere auto op een bergweg kwam de zijkant tegen een tak, gevolg een duw in de schuifdeur ... kosten dus als ik terug ben ... even slikken dus ...
En dat het er druk is ... Peschiera del Garda liet ik meteen links liggen het was er over de koppen lopen.
Campings, vakantieparken, pretparken, neen dit is echt niet mijn ding.
Even buiten Lazise een camperplek gevonden op een best wel rustige plek.
Met de fiets naar het stadje, een typisch toeristisch stadje waar het ondanks de drukte wel leuk vertoeven was.
Een groot deel van de oude stadsmuur is bewaard gebleven en het heeft een leuke haven.
Daarna geprobeerd nog een stuk van de oevers van het Garda meer af te rijden met mijn fiets maar dit kon niet, allemaal campings, hotels.
Helaas ...
Maandag 14/9 Lazise - Gargnano (88km)
Het was de bedoeling om op enkele dagen de voor mij belangrijkste bezienswaardigheden van het Garda meer te zien.
Te starten met Bardolino, ik was er ooit met mijn ouders.
Maar het was er super druk, geen doorkomen aan, geen parkeerplaatsen, zelfs buiten de stad.
Dan maar boodschappen gedaan in de Lidl waar er een gigantische drukte was.
Mijn maag keerde er van, dit kan toch niet in Corona tijden?
Hopende dat het minder druk was aan de andere kant van het meer reed ik verder.
Piercha del Garda en Sirmione idem dito … superdruk.
Dat mensen kunnen genieten van die drukte … ik niet ... dus verder westelijke richting.
Sole, opvallend rustig daar, een beetje modaine met een hele mooie promenade langs het meer.
Dinsdag 15/9 Gargano - Meran (192km).
Rond de middag het meer verder afgereden, jammer genoeg geen mogelijkheid om eens te stoppen en te genieten van het uitzicht.
Halt gehouden in Riva del Garda, de grootste stad van het Garda meer.
Mooi om te zien maar op een gegeven moment beginnen die steden op elkaar te lijken en ku je er niet meer zo van genieten.
Tijd voor iets anders, iets verder bij Malcesine (noordkant) om een wandeling te maken naar te top van Monti Altissimo, maar alle parkeerplekken waren volzet.
Ik was die drukte beu en besloot om richting Oostenrijk te rijden tot ik toevallig een straat zag "via panorama".
Ik besloot deze weg in te slaan en ik reed zowaar de bergen in met mooie vergezichten op het Garda meer.
Super steil want op het laatste stukje lukte het even niet voor Fluffy om verder te raken in 1e, haar wat laten rusten en volg gas.
Parking genoeg daar, vlak aan de tussenstop van de kabelbaan.
Geen wachtrij daar en ik kon meteen mee naar de top.
Boven (1760m) een indrukwekkend gezicht op het Garda meer en de omliggende bergen.
Een leuk wandeling gemaakt in de omgeving.
Ik wilde nog blijven om de zonsondergang te bewonderen maar de laatste rit naar beneden met de kabelbaan vertrok om 18h45.
Dan maar beneden in het dal gegeten in Fluffy met zicht op het Garda Meer.
Garda meer, toeristisch super druk, ik heb het nog eens gezien maar niet voor herhaling vatbaar.
Op richting Oostenrijk.
Woensdag 16/9 Meran (i) - St. Anton (A) (270km).
Via de Reschenpass reed ik Oostenrijk binnen.
Vooraf controles aan grens.
Wie houden ze tegen? Inderdaad, de Belg.
Reisepass, führerschein! Grappig dat Oostenrijks taaltje met die rrrrrr.
Gelukkig geen controle van de bagage want de koffer zit vol alcohol voor mij en de buurvrouw, zeker 50 flessen …
Oostenrijk is een van mijn favoriete landen, ik hou van de bergen, de rust die ze uitstraalt.
Onderweg wist ik niet wat ik zag … een kerk in het water.
Midden in het Rechenmeer een eenzame klokkentoren.
Op google las ik dat het een overblijfsel is van een dorp die moest wijken voor een stuwdam.
Via de app. Had ik een overnachtingsplaats gevonden op coordinaten (geen adres).
Gewoon een landweggetje tussen de bergen in.
De politie passeerde een paar keer maar ze lieten begaan, oef …
Donderdag 17/9 St. Anton - Pfunds (66km).
De nacht was koud, op een gegeven moment heb ik de verwarming aangezet, neen dit is het warme Italië niet meer.
Oostenrijk = wandelen.
In St. Anton de kabellift genomen richting Arlberg (opvallend rustig).
Boven de “mutspur” wandeling gemaakt en een stukje naar de Ulmenhutte, heerlijk!
’s Avonds overnacht op een leuke parkeerplaats in het mooie stadje Pfunds op zo’n 20km van Kauntertal.
Vrijdag 18/9 Pfunds - Kaunertal - Fernpass (142km).
Kauntertal - Gletsjer Strasse, iemand had me die tip gegeven, “must see”!
Eens je voorbij het tolpoortje bent rijd je het paradijs in.
De ene verbazing na de andere, wat is het daar mooi!
Je start op 1275m en eindigt op 2750m, op niet veel passen kom je zo hoog met de auto.
De rit is fantastisch, de natuur, de bergen, de Gepachsee, weistee, ik keek mijn ogen uit, mooi, mooi, mooi!
Fluffy moest hard werken, maar liefst 43 haarspeldbochten tot boven.
Bijna boven zagen we de eerste “eeuwige” sneeuw van dichtbij.
Fluffy geparkeerd en meteen de Kerlesjochkabelbaan genomen (prijzig) naar een hoogte van 3108m, waar je zicht heb op 3 landen, Italië, Oostenrijk en Duitsland.
De grens Italië - Oostenrijk loopt dwars door de top.
Daarna een korte wandeling gemaakt naar de gletsjer waar je een stuk onder de gletsjer kunt wandelen.
Heel leuk maar ook heel nat, de gletsjer smelt heel snel.
Over pakweg 10 jaar is dit allemaal verleden tijd.
In de vroege avond gereden tot aan de voet van de Ferrnpass waar ik geslapen heb op een parking naast de weg.
Zaterdag 19/9 Fernpass (A) - Füssen (D) (69km).
Langzaam rij ik de weg huiswaarts, mijn laatste wandeling in Oostenrijk, Reutte vlak voor de grens van Duitsland.
Van uit het dal een stevig steile wandeling naar Costaries Kapelle.
Maar eenmaal boven bij de kapel mag je aan “de belle trekken”.
Halleluja ik ben boven.
Na een korte wandeling nadien in de stad Reutte was het tijd om richting Duitsland te rijden naar Füssen vlak over de grens.
Ik had een overnachtingsplaats gevonden op de app. op de gps zag ik een file in het vooruitzicht.
Bij het naderen van de file probeerde een man de keren om de file te ontwijken en bij dit maneuver botste een moto op de auto.
Direct heel veel omstaanders, zag onmiddellijk dat de motorrijder en passagier zwaar gekwetst waren.
Ik had begrepen dat er bij de omstaanders medisch personeel zat, dus tijd om afstand te nemen.
Politie, ziekenwagens en uiteindelijk ook de helikopter kwamen ter plaatse.
Ik zal nooit weten hoe erg die mensen gekwetst waren.
Overnachtingsplaats in de omging van Füssen (Duitsland)
Zondag 20/9 Füssen (D) (km).
De laatste vakantiedag.
Vandaag had ik een fietstocht gepland rond enkele meren die in de omgeving van Füssen liggen
Op het web zag ik verschillende fietsroutes maar ik had geen zin om steeds te moeten kijken of ik wel goed reed.
Ik had Fluffy gewoon geplaatst op een parking aan de Weisensee om van daaruit te fietsen.
Wel eerst mijn locatie ingetikt in de app. Tracks zodat ik Fluffy nog wist staan.
Een 25-tal kilometer gefietst o.a. rond de Weisensee en het hoger gelegen Alatsee.
Maar daarvoor was er wel een flinke klim voor nodig, te zwaar voor Geert zijn benen.
Verder gereden naar het oude stadsgedeelte van Füssen en daar een paar uurtjes rondgeslenterd een terrasje gedaan;
In de kerk werd ik nog getrakteerd op live gregoriaanse zang.
Daarna op het gemak teruggekeerd naar Fluffy.
EINDE
Het einde van een alweer prachtig Fluffy avontuur.
Deze avond en morgen rij ik op ’t gemak richting Brugge naar Mauwie die waarschijnlijk kwaad gaat zijn op mij omdat ik zolang weggebleven ben.
Dank aan mijn buurvrouw voor de goede zorgen voor Mauwie.
Het zou eerst Portugal worden, daarna Slovenië maar het werd door Corona totaal onvoorbereid Oostenrijk en Italië.
Ik vind dat het super goed gegaan is zonder voorbereiding dankzij Mr. Google natuurlijk.
Super mooie dingen gezien, gedaan, eigenlijk is er niets misgelopen.
Het is eens een andere manier van reizen zeker niet eigen aan Geert.
De cijfers … ja ik hou alles bij … typisch bij iemand die wat autistisch is …
Ik zal ongeveer 4600km gereden hebben in 3 weken.
Mijn budget zonder de extra’s die ik er niet bij reken.
Benzine: 560 Eur.
Tol: 120 Eur.
Bezienswaardigheden: 120 Eur.
Etentjes en terrasjes: 190 Eur.
Boodschappen: 240 Eur.