De Route.
Een weekje tussenuit naar de Ardennen om te gaan wandelen en te genieten van de rust.
Om de drukte rond Brussel voor te zijn vertrok ik de zondagavond na 19h richting het oosten van België.
Vlak over de taalgrens vond ik een schitterend overnachtingsplekje in het dorpje Piétremeau naast het plaatselijke rugby terrein.
Ik had niet zo goed geslapen, 's avonds had ik een volledig potje zure snoepjes opgegeten in bed met als gevolg dat ik een flink stuk van de nacht zure oprispingen had ondanks de Maalox tabletjes en de Riopan zakjes ...
Chateau Hélécine is een neoclassicistische kasteel uit de achttiende eeuw.
Het is eigendom van provincie Waals Brabant en wordt vooral gebruikt voor seminaries en feesten.
Het aangrenzende park viel tegen, klein in oppervlakte, verschillende speelpleinen, mini golf en heel veel spelende schoolkinderen, dus niet bepaald een oase van rust.
Ik besloot om mijn loopparcours te verleggen naar de omgeving van Hélécine (Opheylissem).
Een super mooi loopje van goed 11 kilometer door velden, landwegels, met af en toe een blik op de Strava app. zodat ik in de omgeving bleef van Hélécine.
De eerste 5 kilometer van de wandelroute is fantastisch, houten bruggetjes, rotsen om over te klauteren, wandelpontons, mooi, mooi, mooi!
Jammer genoeg stond er door de droogte niet zoveel water in de rivier La Hoëgne.
In de late namiddag reed ik in zuidelijke richting via Spa naar het klein dorpje Jehoster waar ik een rustige overnachtingplek had gevonden langs een landweggetje.
Ik was niet alleen, er stond nog een andere (antieke) camper.
Bella amuseerde zich rot, ze bleef buiten muggen en motten vangen tot 's avonds laat.
----------------------------------------------------
Maandag 23 juni:
Ik had niet zo goed geslapen, 's avonds had ik een volledig potje zure snoepjes opgegeten in bed met als gevolg dat ik een flink stuk van de nacht zure oprispingen had ondanks de Maalox tabletjes en de Riopan zakjes ...
In de vroege middag reed ik een vijftal kilometer verder naar Hélécine (Opheylissem) om te gaan lopen in het park rondom het imposante kasteel.
Chateau Hélécine is een neoclassicistische kasteel uit de achttiende eeuw.
Het is eigendom van provincie Waals Brabant en wordt vooral gebruikt voor seminaries en feesten.
Het aangrenzende park viel tegen, klein in oppervlakte, verschillende speelpleinen, mini golf en heel veel spelende schoolkinderen, dus niet bepaald een oase van rust.
Ik besloot om mijn loopparcours te verleggen naar de omgeving van Hélécine (Opheylissem).
Een super mooi loopje van goed 11 kilometer door velden, landwegels, met af en toe een blik op de Strava app. zodat ik in de omgeving bleef van Hélécine.
In de namiddag reed ik verder via Luik richting Ardennen.
Aan de parking van de Gileppe stuwdam vond ik een overnachtingsplekje, ik had er in het verleden ook al eens overnacht.
Aan de parking van de Gileppe stuwdam vond ik een overnachtingsplekje, ik had er in het verleden ook al eens overnacht.
---------------------------------------------------------
Dinsdag 24 juni:
Ik had gelezen op het web dat de lift naar de uitkijktoren aan de stuwdam van de Gileppe gratis was, reden om dit samen met Bella te doen.
De uitkijktoren is 70 meter hoog, boven is er een prachtig uitzicht op de stuwdam en het Hertogenwald.
Ik herinnerde mij dat ik ooit een stuk gelopen heb rond het meer, de omtrek van het meer is 13,5 kilometer.
Ik herinnerde mij dat ik ooit een stuk gelopen heb rond het meer, de omtrek van het meer is 13,5 kilometer.
De bouw van de Gileppe stuwdam is gestart in 1869 en heeft 9 jaar geduurd.
Het stuwmeer, Lac la Gilleppe heeft een capaciteit van maar liefst 25 miljoen kubieke meter water.
De enorme stuwdam behoort tot de oudste betonnen stuwdammen van Europa.
Het stuwmeer, Lac la Gilleppe heeft een capaciteit van maar liefst 25 miljoen kubieke meter water.
De enorme stuwdam behoort tot de oudste betonnen stuwdammen van Europa.
De leeuw op de dam muur is een van de kenmerken van de stuwdam.
Het "beest" is gigantisch groot, maar liefst 14 meter hoog en het weegt 130 ton, de leeuw werd zo neergezet zodat hij trots uitkijkt in de richting van de 5 kilometer verwijderde grens met het toenmalige Pruisen (Duitsland).
Het "beest" is gigantisch groot, maar liefst 14 meter hoog en het weegt 130 ton, de leeuw werd zo neergezet zodat hij trots uitkijkt in de richting van de 5 kilometer verwijderde grens met het toenmalige Pruisen (Duitsland).
In de namiddag reed ik richting Hoëgne waar ik een wandeling ging maken.
"Promenade de la Hoëgne" staat beschreven als 1 van de mooiste wandelingen van België.
Een 5- tal jaar geleden heb ik de wandeling al eens ondernomen, ik herinner mij vooral dat ik de foute afslag had genomen op de terugweg en dat de wandeling van 10 kilometer opeens enkele kilometers langer was geworden ...
Een 5- tal jaar geleden heb ik de wandeling al eens ondernomen, ik herinner mij vooral dat ik de foute afslag had genomen op de terugweg en dat de wandeling van 10 kilometer opeens enkele kilometers langer was geworden ...
Een leuke "binnenkomer" van de wandeling is de weg naar de parking, om op de parking te geraken moet je door het water van de rivier de Hoëgne rijden, tof toch?
De eerste 5 kilometer van de wandelroute is fantastisch, houten bruggetjes, rotsen om over te klauteren, wandelpontons, mooi, mooi, mooi!
Jammer genoeg stond er door de droogte niet zoveel water in de rivier La Hoëgne.
Bella amuseerde haar, het was wel wat wennen aan het klauteren op rotsen en wandelen op de bruggetjes voor haar.
Gelukkig weinig andere wandelaars want Bella is telkens bang als er iemand passeert, het blijft nog altijd een kat.
Gelukkig weinig andere wandelaars want Bella is telkens bang als er iemand passeert, het blijft nog altijd een kat.
Na 5 kilometer, halfweg de wandeling moet er gekozen worden in welke richting er terug gewandeld zou worden naar de start van de wandeling.
Ik wist nog welke richting ik de vorige keer genomen had, dus ik koos voor de andere kant (+ B route).
Ik wist nog welke richting ik de vorige keer genomen had, dus ik koos voor de andere kant (+ B route).
Dit langs een "gewone" wandelweg, niet zo spectaculair al de eerste 5 kilometer maar nog altijd leuk om te wandelen.
Ik was niet alleen, er stond nog een andere (antieke) camper.
------------------------------------------------
Woensdag 25 juni:
Woensdag 25 juni:
Ik had gelezen op de website van Francorchamps dat er een mogelijkheid was om het circuit gratis te bezoeken.
Toen ik daar aan kwam was er een drukte van jewelste, niets gratis, althans die dag niet, blijkbaar waren er wedstrijden in die week.
Toen ik daar aan kwam was er een drukte van jewelste, niets gratis, althans die dag niet, blijkbaar waren er wedstrijden in die week.
Ik besloot om naar Spa te rijden, ik had deze stad nog nooit bezocht.
We kennen Spa allemaal van het bronwater "Spa" die er boven komt.
Maar Spa is ook bekent voor zijn thermen, sinds 1700 is het de place to be voor vele gekroonde hoofden.
De historische binnenstad van Spa is verrassend mooi om te zien.
Op verschillende plaatsen zie je "Pierrot", het iconische loge van het mineraalwater Spa terug in kunstwerken.
Het is een vrolijke jongetje dat over de bron springt en het water probeert tegen te houden.
Op verschillende plaatsen zie je "Pierrot", het iconische loge van het mineraalwater Spa terug in kunstwerken.
Het is een vrolijke jongetje dat over de bron springt en het water probeert tegen te houden.
Er stond wat te gebeuren in Spa want overal in de binnenstad was er verkeerverbod van 16h tot 22h, een happening die te maken het met de 24h race van Francorchamps.
Ik besloot om nog wat rond te hangen in Spa, een ijsje, een koffie latte, wat winkels kijken.
Rond 17h besloot ik Bella terug naar de camper te brengen want er was enorm veel volk op de been in Spa en ik wilde haar niet bang maken.
Ik besloot om nog wat rond te hangen in Spa, een ijsje, een koffie latte, wat winkels kijken.
Rond 17h besloot ik Bella terug naar de camper te brengen want er was enorm veel volk op de been in Spa en ik wilde haar niet bang maken.
Rond 18h bulderende motoren door de straten van Spa ...
De crowdStrike 24 hours "parade" is blijkbaar een jaarlijks terugkerend publieksevenement waarbij de deelnemende auto's en coureurs door de straten van Spa trekken.
Dit had ik echt niet verwacht.
De crowdStrike 24 hours "parade" is blijkbaar een jaarlijks terugkerend publieksevenement waarbij de deelnemende auto's en coureurs door de straten van Spa trekken.
Dit had ik echt niet verwacht.
Maar liefst 74 GT wagens of Gran Turismo's zag ik passeren, dat zijn "auto's" die ontworpen zijn voor lange afstanden met hoge snelheid en een combinatie van luxe en prestaties.
Niet dat mij dit allemaal super interesseert maar het was wel indrukwekkend op de zien en te horen.
Niet dat mij dit allemaal super interesseert maar het was wel indrukwekkend op de zien en te horen.
Rond 20h had ik er genoeg van, te druk, te veel lawaai, tijd om terug te gaan naar Bella en Fluffy.
Gereden naar het dorpje Jehoster, naar dezelfde overnachtingsplek als de dag voordien, racevlaggen op de voorgevel van Fluffy.
Gereden naar het dorpje Jehoster, naar dezelfde overnachtingsplek als de dag voordien, racevlaggen op de voorgevel van Fluffy.
---------------------------------------
Er stond opnieuw een wandeling op het programma.
Een unieke wandeling langs de enige bergrivier (?) van België, de Ninglinspo.
Vertrek in de buurt van Aywaille en Remouchamps.
Ik had er al eerder gewandeld maar niet deze wandeling.
Wat een gigantisch mooie wandeling!
De schoonheid van de natuur, de watervalletjes en de avontuurlijke paden, wauw!
Soms was het wel klauteren en zoeken naar het juiste pad, ook naar de bordjes met de blauwe rechthoek was het soms zoeken.
De schoonheid van de natuur, de watervalletjes en de avontuurlijke paden, wauw!
Soms was het wel klauteren en zoeken naar het juiste pad, ook naar de bordjes met de blauwe rechthoek was het soms zoeken.
Bella was in haar nopjes, tot er opeens een hevig onweer losbrak, stortregen met alle toeters en bellen.
Bella snel de mand in, gelukkig had ik een regenjas mee en een paraplu zo konden we een beetje schuilen.
Bella snel de mand in, gelukkig had ik een regenjas mee en een paraplu zo konden we een beetje schuilen.
Na een half uur was het ergste voorbij maar het bleef de rest van de wandeling regen, jammer maar het bleef een unieke ervaring, met stip de mooiste wandeling die ik ooit in België gemaakt heb!
Na 4 kilometer klimmen en klauteren in een paradijselijk decor was het nog 2 kilometer terugkeren naar de parking langs een gewone bosweg.
Wij deden (schuilen niet meegerekend) 3 uur over de wandeling, 6 kilometer lijkt niet lang maar het was best vermoeiend.
Wij deden (schuilen niet meegerekend) 3 uur over de wandeling, 6 kilometer lijkt niet lang maar het was best vermoeiend.
Het laatste stuk heb ik Bella gedragen, ze was doorweekt en ik denk dat ze zich ook niet zo lekker voelde.
Wat is de camper toch een zegen, ik kroop meteen mijn bed in om wat op te warmen, Bella lag na een uitgebreide wasbeurt te ronken op de voorzetel.
Na een bezoek aan het plaatselijk frietkot en wat inkopen ben ik doorgereden naar Stoumont waar ik een overnachtingsplek had gevonden op de Park4night app. .
Er kwam een man nogal opzichtig een foto nemen van de nummerplaat van Fluffy, waarschijnlijk een verzuurde buurtbewoner camperhater ...
Er kwam een man nogal opzichtig een foto nemen van de nummerplaat van Fluffy, waarschijnlijk een verzuurde buurtbewoner camperhater ...
-----------------------------------------
Vrijdag 27 juni:
Opnieuw regenachtig in de Ardennen maar de buienradar gaf geen regen aan voor de namiddag.
Ideaal voor een bezoekje aan het overbekende Durbuy.
Ideaal voor een bezoekje aan het overbekende Durbuy.
Durbuy "claimt" de titel van kleinste stadje van de wereld ... belangrijk is het niet, groot is Durbuy niet, een paar straten maar het is leuk om er eens door te wandelen, er zijn enkele leuke winkeltjes.
Er is o.a. een kledijwinkel voor katten- en honden ...
Bella toonde wel interesse in de kledij maar ze verkoos om te blijven rondlopen in haar makreel kleurig vachtje ...
Er is o.a. een kledijwinkel voor katten- en honden ...
Bella toonde wel interesse in de kledij maar ze verkoos om te blijven rondlopen in haar makreel kleurig vachtje ...
Je kunt in Durbuy heerlijk slenteren tussen de 17e en 18 -eeuwse huizen er zijn ook verschillende kunstgalerijen en er was ook opvallend weinig volk op de been.
Ver moesten we niet rijden voor een overnachtingsplek, die vond ik net buiten Durbuy in Barrière de Petit-Han aan de plaatselijke sportvelden.
Een mooi rustig plekje vlakblij een boswegel.
Een mooi rustig plekje vlakblij een boswegel.
-----------------------------
Zaterdag 28 juni:
Wat frustratie in de ochtend, de gasfles was leeg en ik kreeg de fles niet losgekoppeld, wat ik ook probeerde het lukte me niet, de moer bleef vastzitten ...
Na anderhalf uur vloeken een zucht opluchting ... de fles was losgekoppeld.
In de toekomst ga ik er moeten op letten om de moer niet te stevig vast te draaien bij het vervangen van een gasfles.
In de toekomst ga ik er moeten op letten om de moer niet te stevig vast te draaien bij het vervangen van een gasfles.
Ik besloot om het rustig aan te doen, alleen een bezoek aan La Roche en Ardenne stond op het programma.
la Roche ligt aan de oevers van de Ourthe en is zeer populair bij toeristen.
Buiten het kasteel (ruïne uit de 9e eeuw) en veel cafés en tearooms en een paar prulwinkels is er weinig te zien in La Roche.
Buiten het kasteel (ruïne uit de 9e eeuw) en veel cafés en tearooms en een paar prulwinkels is er weinig te zien in La Roche.
De opdracht van de dag was een leuke overnachtingsplek te vinden en dat had nogal wat voeten in de aarde.
Ik vond niet meteen iets in de directe omgeving van La Roche, een eerste mogelijkheid was midden op een marktplein, het 2e plekje zag er een pareltje uit vlak aan de oever van de Ourthe maar er liep vreemd volk rond en er stonden ook enkele tenten en bestelwagens uit het voormalige Oostblok.
Toen ik 2 mannen in hun blote piemel zag rondlopen besloot ik om door te rijden.
Ik vond niet meteen iets in de directe omgeving van La Roche, een eerste mogelijkheid was midden op een marktplein, het 2e plekje zag er een pareltje uit vlak aan de oever van de Ourthe maar er liep vreemd volk rond en er stonden ook enkele tenten en bestelwagens uit het voormalige Oostblok.
Toen ik 2 mannen in hun blote piemel zag rondlopen besloot ik om door te rijden.
Wie zoekt (en geduld heeft) die vindt ... in het piepklein dorpje Tillet in de buurt van Bastenaken vond ik een schitterend plekje achter de kerk met zicht op de groene heuvels en veel plaats voor Bella om rond te lopen, zalig!
's Avonds heb ik Bella nog uit de boom naast Fluffy moeten halen, die sloeber heeft een nieuwe uitdaging gevonden ...
-----------------------------------------
Zondag 29 juni:
Stilzitten is niet echt aan mij besteed, ik had opnieuw een actieve dag gepland.
Een combinatie van lopen en wandelen.
Een combinatie van lopen en wandelen.
Eerst reed ik richting St-Hubert/Mirwart voor een loopje.
Lopen in de Ardennen langs een wandelweg bergop bij 28 graden is niet van de "poes".
Ik besloot na een kilometer klimmen om terug te keren en een wat vlakker parcours te lopen.
Daar ik later op de dag nog een wandeling gepland had beperkte ik mijn loopje tot 6 kilometer in de mooie omgeving van St-Hubert.
Ik besloot na een kilometer klimmen om terug te keren en een wat vlakker parcours te lopen.
Daar ik later op de dag nog een wandeling gepland had beperkte ik mijn loopje tot 6 kilometer in de mooie omgeving van St-Hubert.
In de namiddag reed ik 60- tal kilometer verder richting Namen, naar Ohey daar had ik een korte wandeling uitgezocht van 6 kilometer.
"Promenade des Petits Ponts" loopt voor 3/4 door het bos van Ohey, leuker wandelen zo dan in de volle zon bij temperaturen om- en bij de 30 graden.
De naam van de wandeling zegt het al "promenade des Petits Ponts", de wandeling loopt dan ook langs tal van kleine bruggetjes langs een riviertje en via smalle bospaadjes.
Ik kreeg het opnieuw voor elkaar een paar keer verkeert te wandelen waardoor de wandeling een kilometer langer was dan voorzien.
Bella was niet zo "in vorm", ik moest haar meermaals "een trekje" geven om mee te wandelen.
Ik moest niet zo ver rijden naar de uitgezochte overnachtingsplek, die vond ik achter het gemeentehuis van het dorpje Gesves.
Plaats genoeg ... en vooral heeeeel veeeel vrijheid voor Bella....
De rode lange lijn van Bella zat in een boom ... ze was de boom in geklauterd en kon er natuurlijk niet meer uit, de lijn was rond een tak gedraaid, miauw, miauw, miauw ....
Hoe kon ik Bella uit die boom krijgen ????
Na heel wat gevloek heb ik de camper tegen de boom gezet, fietsrek opengeklapt en via een containervuilbak die ik wat verderop gevonden had op het fietsenrek geklauterd.
Ik kon precies tot bij Bella, haar tuigje losgemaakt, Bella bij het nekvel gegrepen en ik kon niet anders dan haar naar beneden te werpen, ze was vrij ....
Dat ik daarna nog een kwartier achter Bella heb moeten rennen is bijzaak ...
Na 1 uur kon ik dan eindelijk gaan slapen ... Bella was zich van geen kwaad bewust en lag te ronken.
Ik kon precies tot bij Bella, haar tuigje losgemaakt, Bella bij het nekvel gegrepen en ik kon niet anders dan haar naar beneden te werpen, ze was vrij ....
Dat ik daarna nog een kwartier achter Bella heb moeten rennen is bijzaak ...
Na 1 uur kon ik dan eindelijk gaan slapen ... Bella was zich van geen kwaad bewust en lag te ronken.
Einde van een heerlijk weekje Ardennen, met een einde dat ik nog lang zal herinneren.
Geen bomen meer voor Bella !!!!!
Geen bomen meer voor Bella !!!!!
