De Route
Een Fluffy uitstap in combinatie met het verjaardagsfeestje van mijn zoon Stijn en zijn vrouwtje Gwendoline in Zwevezele.
Zwevezele ligt een 20- tal kilometer van Brugge.
Zwevezele ligt een 20- tal kilometer van Brugge.
Voor we naar het feestje reden maakten we een stop in Veldegem.
"Het Fruitbos" zelfpluktuin.
Véronique had dit pareltje gevonden op het internet.
"Het Fruitbos" zelfpluktuin.
Véronique had dit pareltje gevonden op het internet.
"Het Fruitbos" is een kleinschalige en natuurlijke fruit/bessen en bloemenpluk tuin.
Een mooie plek gecreëerd door een jong koppel met heel veel liefde en zorg voor de natuur.
Tijdens de zomermaanden kun je er een grote
diversiteit aan bessen zelf komen plukken.
Naast frambozen, blauwe bessen, bramen,
aalbessen, stekelbessen en zwarte bessen telen ze nog rabarber, pruimen
en kweeperen.
Na het verjaardagsfeestje in Zwevezele reden we richting Zarren, een 20- tal kilometer verder.
We hadden er voor gekozen om niet zo ver te rijden op ons uitstapje, er zijn ook mooie dingen te zien niet zo ver van huis.
Het was hoogtijd om onze kajak/kano te gebruiken want die zit nu al bijna anderhalf jaar in de koffer van Fluffy zonder deze te gebruiken.
Zowel in Noorwegen als Italië was er niet echt een mogelijkheid om (veilig) te kajakken.
Zowel in Noorwegen als Italië was er niet echt een mogelijkheid om (veilig) te kajakken.
We hoeven daarvoor niet zo ver te rijden want in Zarren/Werken in onze eigen provincie kan er tijdens de zomermaanden in de Handzamevaart gekajakt worden las ik op het internet.
We gingen op zoek naar het startponton in de Barisdamstraat waar we onze kajak/kano te water konden laten.
Eenvoudig zou je denken met de gps maar niets is minder waar.
De weg die we volgden werd onderbroken door een tractorsluis, onmogelijk om daarover te rijden.
We moesten dus samen met een andere auto een kilometer achteruitrijden voordat we konden draaien en een andere weg nemen.
Vooraleer we dan uiteindelijk aan de andere kant van de tractorsluis arriveerden waren we alweer een klein uurtje verder, we hadden tussendoor uitgebreid de straten van Zarren en Werken gezien.
De aanlegsteiger ligt een 100- tal meter van de brug.
Naast de brug was er een perfect plaatsje om te genieten van de prachtige avond en te overnachten in Fluffy.
Zondag, 21 juli, het had 's nachts goed doorgeregend maar "ochtendstond heeft/had goud in de mond", het was heerlijk weer om in de vroege namiddag te gaan kajakken.
Eerst maakten we een wandeling naar Zarren om pistoletjes te gaan halen.
De wandelroute "Natte Broeken pad" zou ons leiden naar Zarren.
Na goed een half uurtje wandelen en genieten van de leuke obstakels op de route kwamen we aan in Zarren.
Na een ijsje als ontbijt ... besloten we de "Natte Broeken" wandeling verder zetten.
Het was een lus wandeling en op Strava leek het dat we al een flink stuk gewandeld hadden, dus we konden evengoed doorwandelen tot we terug bij Fluffy waren.
Het was een lus wandeling en op Strava leek het dat we al een flink stuk gewandeld hadden, dus we konden evengoed doorwandelen tot we terug bij Fluffy waren.
Maar we hadden ons vergist in afstand en tijd, het was al een stuk in de namiddag toen we terug bij Fluffy aankwamen.
We besloten om het kajakken uit te stellen naar een latere datum deze zomer en wat te rusten in Fluffy.
Na ons namiddagdutje reden we naar de Vredesmolen in Klerken.
De molen was in de grote oorlog een uitkijkpost van de Duitsers, er is dan ook rond de molen heel hard gevochten en zijn er talrijke soldaten gesneuveld.
Een ideale plaats om te aperitieven in het zonnetje en te genieten van de hapjes van Véronique.
Daarna was het een zoektocht naar een frituur die open was ... die vonden we uiteindelijk in Zonnebeke.
We hebben overnacht op de parking van het Passchendaele memorial museum.
We hebben overnacht op de parking van het Passchendaele memorial museum.
We maakten eerst een ochtendwandeling in het mooi park van het Passchendaele memorial museum.
Eerst was het de bedoeling om het museum te bezoeken maar door het mooie weer besloten we dit op een andere keer te doen.
Na een koffiepauze in 't Nonnebos reden we door naar het "Brothers in arms memorial park" ook in Zonnebeke.
Het verhaal rond het Memorial Brothers in arms monument is ontroerend, het bezorgde ons kippenvel.
Het verhaal van de 2 Australische broers Jim en John.
Toen de jongere broer Jim zich vrijwillig opgaf om in het leger te gaan, ging John mee om hem te beschermen.
Toen de jongere broer Jim zich vrijwillig opgaf om in het leger te gaan, ging John mee om hem te beschermen.
In 1917 stierf John,
in de armen van zijn broer, door een granaatinslag in het Zonnebeekse
Polygoonbos.
Jim begroef hem en keerde enkele jaren later terug om zijn
lichaam te vinden, tevergeefs...
De familie van de 2 broers vertelde Johan dat de jongste broer Jim 60 jaar later op zijn sterfbed nog de naam van zijn broer riep, triest ...
De familie van de 2 broers vertelde Johan dat de jongste broer Jim 60 jaar later op zijn sterfbed nog de naam van zijn broer riep, triest ...
In 2006 vond men de restanten van 5 Australische soldaten in Zonnebeke waaronder het lichaam John.
Het pakkende verhaal heeft nu een gedenkplaats, een meterslange sokkel in Belgisch blauwsteen, waarin een stuk tekst uit Brothers In Arms, het bekende nummer van Dire Straits, is gebeiteld.
Daarop staat nu een bronzen beeld van ongeveer 700 kilo van de 2
broers dat vanuit Melbourne naar Zonnebeke werd overgebracht.
Daarna hebben we de oorlogsgraven in het Polygoonbos bezocht.
We sloten ons Fluffy weekend af op Tyne cot vlakbij Ieper.
Aangrijpend ....
Aangrijpend ....
CWGC Tyne Cot Cemetery is een indrukwekkend én ingetogen baken van rust
dat zich uitstrekt in het voormalige oorlogslandschap van de streek rond Ieper.
Met zijn 11.956
graven is dit de grootste Commonwealth-begraafplaats ter wereld,
de stille getuige van de bloedige Slag bij Passendale.
Tijdens dit
Britse offensief van 1917 vielen hier in 100 dagen tijd bijna 600.000 slachtoffers !!!!
