79. Opaalkust (FR) (25-26 april) 310km.

 De route.

Tradities blijven bestaan!
Steevast is er in april een Fluffy uitstap naar de opaalkust in Noord Frankrijk.
In het voorjaar staan de vele koolzaadvelden in bloei op de lichtglooiende heuvels van de Cote Opale, een streling voor het oog!

Een traditionele eerste stop in Calais, de havenstad.
Ook dit jaar was de draak van Calais, ook wel bekend als "La Machine" op wandel langs de promenade van Calais plage.

Ondanks het mooie weer weinig volk in Calais Plage, we konden Fluffy zonder problemen parkeren op de boulevard.

Een volgende stop in Sangatte wat verderop om te brunchen.
Ondertussen genoot Bella aan de lange lijn van de omgeving.

Na de croissants, boterkoeken en pistolets was er net als ieder jaar een wandeling op de promenade, wat is het daar altijd mooi en rustig, zalig om te wandelen!

Vlak na Sangatte richting Cap Blanc Nez zagen we de eerste "Opaalkust heuvels" opduiken.
Altijd spannend of ik aan Cap Blanc Nez kan parkeren met Fluffy want campers mogen/kunnen (hoogtebareel) daar niet parkeren.

Ik weet er een plaatsje in de graskant langs de weg perfect voor Fluffy en ook dit jaar was het vrij!

Het uitzicht op de 134 meter hoge klif van Cap Blanc Nez is fenomenaal.
Iedere keer is het genieten van het vergezicht en de natuur, aan de overkant zagen we de haven van Dover in Engeland.

Tijd voor een terrasje wat verderop in het charmante badplaatje Wissant!
En natuurlijk met de traditionele Ricard (Pastis) op hetzelfde terras als iedere jaar.
Annette koos voor een fruitig rosétje.

Als ik in Frankrijk ben dan is een Ricard of Pastis "proeven" een must.
Het doet me denken aan mijn jeugd, minstens 1 keer per jaar bezocht ik met mijn grootouders, ouders en  broer onze groottante in het dorpje Fleury in de buurt van Parijs.
Mijn groottante had daar een café, supermarkt, tankstation, wij spendeerden veel tijd in de café toen ...

Na het lekker genieten op het terras en het aansteken van een kaarsje in de kerk hebben we nog een wandeling gemaakt op de dijk in Wissant en genoten we van het zonnetje en de rust.
Er was ook een (avond) markt op het markplein, daar hebben ook eens doorgewandeld.
Ik kocht een groot stuk broodpudding, amper €1!

Het was al een flink stuk in de namiddag toen we doorreden naar Bazinghen een heel klein dorpje een 10-tal kilometer land inwaarts.

De Fluffy overnachtingplek voor de 5- 6e keer, telkens hetzelfde parkeerplaatsje, schitterend toch?

We hebben samen genoten van de hapjes die Annette had gemaakt en de Prosecco!

-------------------------------------------

We hadden beiden niet zo lekker geslapen, er was dus wat tijd nodig om wakker te worden de volgende ochtend met de nodige koffie lekker in het zonnetje die opnieuw van de partij was.

Een ochtendwandeling door het typisch Franse Bazinghen, slechts 2 straten groot.

De eeuwenoude kerk is een bezienswaardigheid, ook het zicht op het einde van de straat over de velden is mooi.
Op de hoek van de straat wordt de oude telefooncel gebruikt als bibliotheek, vorig jaar had ik er een eigen boek tussen gezet met mijn gegevens.
Jammer, het boek was weg, volgend jaar een nieuwe poging met een ander boek.

In de namiddag reden we opnieuw richting kust, meebepaald naar Cap Gris-Nez, deze klif ligt 50 meter boven de zeespiegel.

De afstand tussen Engeland en Frankrijk is daar amper 33 kilometer, we konden Engeland niet zien door de mist.

Wij hebben de korte lus wandeling gemaakt op de klif. 

We vervolgden onze tocht langs Dunes de la slack naar Ambleteuse.
Daar hebben we een korte wandeling gemaakt naar Fort Mahon een klein fort die bij hoogwater volledig omgeven wordt door het water.
Het staat er al sinds de 17e eeuw.

Voordat we terug naar huis reden was er nog een stop aan een van de vele koolzaadvelden voor een fotosessie.

Koolzaad is een eenjarige plant, wordt gezaaid eind maart en in april staat deze eenmalig in bloei.
We gaan deze velden is de toekomst mogelijk meer zien want koolzaadolie wordt gebruikt voor bio brandstof, maar ook voor in de keuken.