Vrijdag 13/08 Brugge - München (910km):
Vakantie !!!
Na een hectische
periode de afgelopen 6 maand was het “moteurke” van Geert aan vakantie toe.
Slovenië
was mijn reisdoel en misschien nog wel enkele andere landen waar Fluffy mij zou brengen.
Geen uitgebreide reisvoorbereiding, gewoon een “go with the flow” reis.
Mijn enthousiasme voor de trip werd na 6 uur rijden al flink getemperd.
Toen ik
een dutje deed op een snelwegparking reed er een motor heel hard in op de
achterkant van Fluffy, ik “vloog” zowaar uit mijn bed van de klap.
Toen ik
de deur opendeed lag er een moto een 3-tal meter van mijn campertje en 10 meter
verder de motorijder, de klap moet enorm geweest zijn.
Wat
bezielde de man om zo snel te rijden op een parking, hij kon het niet vertellen
want hij was amper bij bewustzijn.
Om een (heel) lang verhaal kort te maken.
Motorrijder zwaar gekwetst – ziekenwagen – politie – aanzienlijke schade aan Fluffy (fietsrek – fiets – bumper – licht – raam – achterdeur en zijkant) = verzekeringen.
Met heel
veel “duct tape” kon ik mijn “avontuur" verder zetten al was het met een “shit”
gevoel.
Gereden
tot voorbij München waar ik overnacht heb op de parking van een supermarkt.
Zaterdag 14/08 München - Bled (Slovenië) 400km:
Lekkere
verse kaizersemmels (Keizerbroodjes) gaven mij nieuwe moed en die had ik nodig want
ik heb de hele dag in file gestaan, van voor de grens van Ooostenrijk tot na de
Karawankeltunnel in Slovenië. Amper 400km gereden op een hele dag ...
Eenmaal
in Bled (Slovenië) terug chaos, verkeer compleet blok in de stad, geen
mogelijkheid om te parkeren laat staan om te overnachten. Boete € 120! las ik
op de apps. .
De moed
begon mij toch langzaam in de schoenen (teenslippers) te zinken ...
Tot ik
op de app. “park4night” een gratis plaats vond op 30km van Bled.
Ideaal, rustig gelegen, gratis water en elektriciteit (dat vind je zelden).
En ik stond alleen met Fluffy, wat later kwam er een lesbisch koppel met een oude bestelwagen wat verder staan (zo had ik iets om naar te kijken).
Zondag 15/08 Bled (43km):
Vroeg
“zen” wakker geworden!
In alle
vroegte gereden naar Bled, waar het in tegenstelling tot gisteren heel rustig
was (het was ook nog maar 8u).
Ik was
de eerste op de parking ... “€15 fur mobilwagen”, zei de parkeerwachter, ik zei “kleine mobilwagen €10
ok?” En ja €10 was het.
Bled is een van de topbezienswaardigheden van Slovenië, het pittoreske meer en het klein eilandje met de kerk in het midden zie je op veel plaatjes staan.
Door het ongeval rammelde mijn fiets aan alle kanten ...
Hopelijk had ik geen problemen om rond het meer te fietsen (7km).
Het is waar wat ze schrijven, het meer van Bled is wondermooi
Ik ondernam de wandeling naar Ojstrica een korte steile, pittige klim van 40 minuten naar het uitkijkpunt.
Het
uitzicht boven gaf mij voor de eerste keer het “wauw gevoel”, fenomenaal mooi!
Terug
beneden was het tijd om wat te relaxen.
Lekker zwemmen en een pintje (of 2) drinken.
Even
vermelden dat het hier prachtig weer is in Slovenië, deze morgen om 7h was het al 25 C. op mijn thermometer, tijdens de dag schat ik iets boven de 30 C.
Er kwam abrupt een einde aan mijn fietstocht, het versnellingsmechanisme kwam los en blokkeerde mijn achterwiel, een hels lawaai natuurlijk ...
Ik mocht
mijn fiets achterlaten en mijn tocht te voet verderzetten ...
Gelukkig was het niet ver meer naar Fluffy.
Ook dit
wordt werk voor de verzekering want de fiets heeft een stevige klap gehad bij
het ongeval.
In de
late namiddag terug naar hetzelfde camperplekje gereden als gisteren.
Heerlijk genieten van het zicht en de rust ondanks alle tegenslagen de afgelopen dagen.
Het mag
nu gaan ophouden ...
Op een 30- tal kilometer van Bled ligt het bekenste meer van Slovenie, “Lake Bohinjar” een “must see” volgens de boekskes.
Het meer was in een heel ver verleden een gletsjer.
Bohinjar lake straalt inderdaad rust uit, gemotoriseerd varen is er strikt verboden.
Wat verderop ligt de Savica waterval, de bron van het van het Bohinjar meer.
Ze rekenen op de parkings in Slovenië altijd goed door voor campers, het dubbele van auto’s, ook hier €10 parkeergeld om enkele uren te parkeren.
Om tot de waterval te komen moet je eerst heel wat trappen (40min) trotseren maar eens boven is het de moeite om de waterval te zien.
78 meter hoog is de mooie waterval.
Na mijn middagdutje ben ik teruggereden richting Bled om de Vintgar Gorge te zien, een van de top bezienswaardigheden van Slovenië en dus ook super druk bezocht.
Vintar Gorge is een kloof, waar de blauw-groene rivier “Radovna” doorstroomt.
De wandeling richting de Sum waterval gaat over houten wandelpaden.
Ik had het bezoek laat in de namiddag gepland omdat ik gelezen had dat je soms in file moet wandelen tijdens de piekuren, niets voor mij die drukte ...
Ik vond het wat tegenvallen voor een topbezienswaardigheid, in Oostenrijk heb ik veel mooiere kloven gezien in het verleden.
Ook de Sum waterval viel dik tegen, natuurlijk heeft het ook te maken met de lage waterstand door de zomerdroogte.
En ja ... ook hier heb ik €10 parkeergeld betaald...
In de avond ben ik teruggereden naar mijn basis camperplaats even buiten Bled.
Ik heb nog nooit 3 dagen op rij op dezelfde camperplaats gestaan, nu kon het niet anders wegens gebrek aan camperplaatsen in deze streek.
Ochtendstond heeft goud in de mond”.
Om 6h30 was ik al op pad.
Sommige bezienswaardigheden bezoek je beter zonder veel mensen om je heen.
Zelenci NP, 7h, helemaal verlaten, de opkomende zon, de natuur, de vogels, de rust ... kijk eens goed naar mijn foto’s hoe mooi!
Sommige foto's zijn net een postkaartje
Het was wel even schrikken toen ik het uitkijkpunt opklom, er lag daar een koppel te slapen.
Er was nog een andere reden voor het vroege vertrek, het was de bedoeling om boven op Vrsic pass een wandeling te maken maar de parkeerplaatsen zijn er schaars, ik moest er dus vroeg bij zijn.
De Vrsik pass stijgt tot 1611m met maar liefst 50! haarspeldbochten.
Fluffy werd zwaar op de proef gesteld
Onderweg adembenemende vergezichten.
Gelukkig kon ik af en toe stoppen om de genieten van het natuurspektakel.
Bovenop de pass vond ik gelukkig een parkeerplaatsje voor Fluffy.
Ik had een van de mooiste wandelingen in de streek gekozen “Slimova Spicia”, een 4h durende wandeling.
Een supermooie maar best zware wandeling, een basis conditie is vereist.
Tof dat je ook kleine kinderen van een jaar of 6 zonder problemen de wandeling ziet ondernemen.
Eens boven een fenomenaal uitzicht.
Ik heb er een uurtje genoten van de zon en rust ... heerlijk toch!
In de late namiddag verder gereden richting Bovec.
Onderweg halt gehouden bij de bekende Soca rivier, jammer dat er momenteel zo weinig water stroomt.
Overnacht op een grote parking in Bovec.
Het heeft geen zin om op zoek te gaan naar mooie overnachtingsplekjes want het is overal verboden.
Route dinsdag 17/8
Je ziet het opvallend vaak in Slovenië.
Polen, Slovaken die slapen in hun wagen.
Leuk om te zien hoe inventief ze zijn met het opbergen van hun spullen
Vanuit Bovec ben ik een 40- tal kilometer verder gereden in noord- oostelijke richting naar Tolmin.
Volgens Mr. Google zou er daar een mooie kloof te bewonderen zijn.
Bij aankomst zag ik al onmiddellijk dat het een super toeristische bezienswaardigheid is.
Een shuttle bus van de parking naar de ingang met een lange rij wachtenden.
Mondmaskers kennen ze hier niet in Slovenië, of willen ze niet kennen ...
Neen, het gaf me direct al een ongemakellijk gevoel.
De kloof op zich is best wel leuk om eens te zien ondanks de lage waterstand maar het was er te druk.
Smalle paadjes en je komt constant mensen tegen die in de tegenoverstelde richting wandelen, heel irritant of lag het aan mij? ...
Na anderhalf uur was de “wandeling” voorbij en was ik blij dat ik kon genieten van een Sloveense frisse pint.
Klaar om een overvolle shuttle bus te trotseren richting parking ..
Ik was doodmoe toen ik terug bij Fluffy was, tijd voor een siesta.
Makkelijk als je altijd je bed bij hebt en onmiddellijk wat kan bijslapen.
Fluffy maakt me echt gelukkig!
Na wat boodschappen in den Aldi (Hofer hier) was ik aan twijfelen welke richting ik zou uitrijden.
De kust om vandaar uit richting Kroatië te rijden of richting binnenland.
Ik koos voor het laatste, met het mooie weer zou het waarschijnlijk superdruk zijn aan de kust en daar heb ik niet meteen behoefte aan.
Ik ben er trouwens al eens geweest net als de Kroatische kust (Istrië) met mijn toemalige echtgenote.
Dus in oostelijke richting, meerbepaald Postojna, waar ik op een superleuk plaatsje heb overnacht, helemaal alleen, heerlijk! (en gratis)
Terug vroeg de baan op om de grotten van Postojna te bezichtigen.
Op aanraden van vrienden want eigenlijk ben ik niet zo’n “grottenfan”.
Ik was ruim op tijd voor de tour van 10h, na mij een gigantische wachtrij.
Hoewel iedereen die een ticket heeft de tour kan meedoen zijn er toch altijd mensen die op een of andere manier proberen voor te gaan, zielig toch?
De grotten van Postojna zijn miljoenen jaar oud, pas in de 17 eeuw ondekt.
Ze zijn gigantisch groot in oppervlakte, maar liefst 24km lang lees ik, daarom is er een stuk van de tour (3km) voorzien met een leuk treintje.
Daarna anderhalve kilometer te voet, gelukkig moet je niet constant bij de groep wandelen en kan er alleen genoten worden van dit toch wel mooi natuurfenomeen.
Ja, stalagmieten- en tieten, rotsformaties, heel mooi, echt de moeite om eens te zien en ja, de mooiste die ik ooit heb gezien en dat zijn er nogal wat.
Blijkbaar is er een groot stuk van de grot vernielt in de 2e wereldoorlog, de Duitsers gebruikten de grot om tonnen brandstof op te slaan.
In april 1944 bliezen de Slovenen de brandstof op, 7 dagen heeft het gebrand zegt Mr. Google.
Na een tas koffie op terras heb ik mijn Fluffy tocht verdergezet naar het kasteel van Predjama, zo'n 15km verder van Postojna.
Ik heb al veel kastelen/burchten gezien maar nog nooit een dat gebouwd werd in de rotswand.
Fantastich om te zien!
Blijkbaar is er aan de binnenkant van het kasteel een groot grotten/gangen- stelsel om zich te verschansen.
Na deze 2 bezienswaardigheden was het tijd om de landkaart er bij te nemen.
Sowiezo noordelijke richting, maar ik was er nog niet uit om rechtstreeks richting Hongarije te rijden of via Kroatië naar Hongarije.
Onderweg besloot ik de autosnelweg af te rijden en langs de kleinere wegen (zo zie je tenminste nog iets) richting Noord Kroatë te rijden.
Zo ben ik beland in de buurt van Rogaska Slatina op een 30km van Kroatië.
Tijd om nog eens water bij te tanken en het chemisch toilet te legen.
Mijn dag begon vanop de camperstandplaats.
Ik had gisteren toevallig gezien dat er een hele speciale wandelweg is naar de kapel op de heuveltop
Een kruisweg bleek later.
1 keer per jaar op 15 augustus doen honderden pelgrims de kruisweg te voet of op de knieën naar boven.
Vol van zonde heb ik vanzelfsprekend die tocht ook op mijn knieën gedaan ...
Heel mooi die 14 kapelletjes tijdens de klim, telkens met beelden en muurschilderingen van Christus tijdens de kruisweg.
Boven de toch wel heel mooie St Rok kapel uit de 16e eeuw.
Tradioneel steek ik een kaarsje aan voor iedereen die ik ken en natuurlijk ook voor Fluffy en mezelf ...
Na de wandeling terug naar Fluffy was het tijd om mijn tocht te vervolgen.
Ik had gekozen om via de gewone wegen Noord Kroatië binnen te rijden en vandaar naar Hongarije.
Wie weet kwam ik wel iets interessant tegen onderweg.
Bij de grensovergang naar Kroatië liep allesbehalve vlot, aan de douanier zijn gelaatsuitdrukking te zien was het alsof hij de eerste Belg in jaren zag ...
Hij sprak geen woord Engels en mompelde vanalles, ik deed mijn mondmasker aan, jeweetnooit ...
Ik overhandigde hem mijn pas en coronacertificaat die hij pas aannam nadat hij handschoenen aangedaan had.
Hij kwam uit zijn kot en deed teken dat ik de motor moest afleggen.
OPEN! Ik liet hem binnen langs de schuifduur van Fluffy.
Hij zal gedacht hebben wat komt die Belg hier alleen doen in de middle of nowhere?
En het was ook de middle of nowhere, noord Kroatië, altijd hetzelfde eentonige landschap, niet speciaal te zien of te beleven.
Ik besloot dan maar om het laatste stuk voor Hongarije via de autosnelweg te rijden.
De grensovergang naar Hongarije verliep veel vlotter, maar ook hier werd er binnenin Fluffy gekeken.
Een coronapas was hier niet nodig.
Verder richting Balaton meer.
Daar er rond het meer geen (gratis) camperplaatsen zijn besloot ik de camperapp. Park4night te volgen en de nacht door te brengen in Zalakomaar, blijkbaar een kuuroort.
Superdruk stadje, maar al snel had ik een rustig plaatsje gevonden vlak aan een park.
Geen andere camper te bespeuren.
Er was wel heel wat bedrijvigheid rond het park, blijkbaar was er ’s avonds een braderie/feest.
Ik had dus chanche, een leuke binnenkomer in Hongarije.
In de avond super, super druk op de braderie met allerlei verkoopkraampjes en heel veel eetkraampjes.
Er was ook een optreden van de “Justin Biebers”...
Leuk om mensen/gezinnen te kijken, Hongaren zien er toch apart uit en de manier waarop zij zich kleden een beetje marginaal toch ...
Mondmaskers? ik heb er geen gezien.
En ongelofelijk wat die eten, ik noem het vreten, man, man, man ...
Ik koos voor een bescheiden hammetje en een reuze worst.
Net toen ik terug in Fluffy was er vuurwerk, dat heb dan gemist.
Dag 9: Zalakomaar – Balatonmeer (118 km)
Het Balatonmeer is “de zee” voor de Hongaren.
Ik had pech want mijn passage was in het weekend en volgens mij gaan alle Hongaren naar het Balatonmeer in het weekend ...
Gigantisch druk was het er, geen doorkomen aan.
Op een gegeven ogenblik heb ik Fluffy aan de kant gezet en een stuk gewandeld zodat ik toch een glimp kon opvangen van het Balatonmeer, het was dat of in de file staan.
Later in de namiddag vond ik dankzij de app. ergens een plaats waar ik mogelijk kon overnachten die avond.
De parking stond echter bomvol met strandgangers.
Ik had geluk er vertrok iemand en er was plaats genoeg voor Fluffy.
Tijd om ook eens de “de strandtoerist” uit te hangen, stoeltje mee, handdoek en schrijfmateriaal mee naar het (betalende) strand voor enkele uurtjes.
In de avond heb ik Fluffy verplaatst naar dit gigantich mooi plekje op de parking vlak aan het meer.
Dag 10: Balatonmeer – Bratislava (Slowakijke) 218 km.
Bij het “krieken van de dag” was ik al op pad want ik wilde de drukte voor zijn, ik had dan ook snel een parkeerplaats gevonden vlakbij de boulevard in Baltonfüred een “must see”.
Baltonfüred is de badplaats van het Balatonmeer, veel hotels, pensions, restaurants en bars.
Ik heb heel de promenade afgewandeld, op het gemak ontbeten en wat mensen gekeken.
Het zou een hete dag worden want om 9h stond de thermometer al op 25 gr. .
Mijn laatste stop aan het Balatonmeer was het schiereiland Tigany, volgens het web een van de mooiste steden van Hongarije.
Ik ga het kort maken, Tigany is een grote souvenierwinkel, buiten het zicht op het meer en de kerk, die dan nog in de steigers staat is er helemaal niets te zien.
Man man man, die Hongarijen nemen nogal risico’s bij het inhalen.
Het was nogal zoeken naar de overnachtingsplaats want de coördinaten klopten voor geen meter.
Maar wie geduldig is .... een prachtig plekje aan de rand van Bratislava.
Helemaal alleen midden in de natuur, ook wel een beetje spannend zo heel alleen in een land/stad waar je nog nooit bent geweest.
Het had de hele nacht onophoudelijk overvloedig geregend.
Toen ik opstond kon ik mijn ogen niet geloven!
Boven de foto van gisteren, beneden foto van deze ochtend ...
Fluffy stond gewoon midden in het water.
Het water van het meer was buiten haar oevers getreden en alles stond blank.
Met een klein hartje zette ik mij meteen aan het stuur van Fluffy, het zou toch niet waar zijn hé?
De knop met de extra tractie op de wielen aangezet en oef ... zonder enig probleem baande Fluffy zich door het water.
Het was toch even bekomen toen ik op het droge stond ... stel je voor ...
Vandaag stond er een bezoek aan Bratislava op het programma, de hoofdstad van Slowakije.
Ik zou mij beperken tot het oude stadgedeelte.
Vooraf had ik een parking uitgezocht aan de oevers van de Donau op amper 20 min wandelen van het centrum, ideaal!
Wat een zicht op het kasteel en de skyline meteen!
Een overwachte verrassing, wat een mooie stad is Bratislava!
Wat een schitterende gebouwen, pleintjes, beelden en natuurlijk de daarbij horende gezellige terrasjes, restaurants.
Volledig verkeersvrij en zo proper, ja Bratislava kon mij bekoren.
Een impressie:
Het oude stadsgedeelte is niet zo groot in oppervlakte en na een uurtje of 4 was ik terug aan Fluffy. kon mijn tocht verderzetten richting het noord-westen van Slowakije, de bergen!
Het begon al donker te worden (het is hier vroeger donker dan bij ons) toen ik aankwam op mijn overnachtingsplek.
Opnieuw zo’n pareltje net als gisteren aan een meer met de heuvels op de achtergrond, schitterend!
Hopelijk geen regen deze nacht, ik blijf in ieder geval aandachtig ....
Dag 12: Tatra gebergte (104km)
Het had niet geregend deze nacht, Fluffy stond nog op het droge ...
Ik hoorde we constant vrachtwagens op- en neer rijden.
Het waren legertrucks, waarschijnlijk was er een of andere legeroefening aan de andere kant van het meer.
Tijd om te vertrekken Geert ... misschien stond ik wel op militair domein ...
Het was een kennismakingsdag met het hogeTatra gebergte aan de Slowaakse kant.
Ik had een van de populairste wandelingen gekozen namelijk van Stribske pleso meer naar het gletsjermeer Popradské pleso.
Maar ... het gebergte zat helemaal in de mist, potdicht ...
Geen adembenemende vergezichten zoals de plaatjes op het web.
Ik heb mij dan maar beperkt tot het wandelen rond het Stribske meer, dit is eigenlijk in de winter een druk wintersportgebied.
Het was een korte wandeling van amper een uur.
De schoonheid van de natuur bleef verborgen, je moet de hoge bergen op de achtergrond en de zon er maar bijdenken.
Jammer dat dit toppertje niet kon doorgaan.
Ik besloot om terug te keren naar Fluffy en een uitgebreid middagdutje te doen.
De afgelopen dagen had ik last van een verkoudheid en die begon zich door te zetten.
Hopelijk morgen de zon, strakke blauwe hemel!
Dag 13: Tatra gebergte (31km).
Gisteren ben ik pas laat gaan slapen.
Er stond een politiewagen een 10-tal meter van de camper met draaiende motor, zeker een uur aan een stuk.
Ik dacht zo lang er licht bleef branden in Fluffy konden zij mij niet betrappen op overnachten op de openbare weg, want dit is strikt verboden in Slowakijke.
Ik heb dan maar het licht de hele nacht aangelaten en geslapen met mijn kleren aan want er was geen alternatief om ergens anders in de buurt te overnachten.
’s Morgens meteen een blik door het raam naar buiten, och neen, mist ... .
Maar ik had de indruk dat het niet zo dik was zoals gisteren en het ’t gevoel zei me, go!
Ik zou het er op wagen om de wandeling naar Popraské pleso te ondernemen.
De startplaats van de wandeling was ergens aan de oude (verloederende) schans.
Slowaken zijn verwoede wandelaars, ik volgde gewoon de groep in de veronderstelling dat het de wandeling was naar het populaire Popradké pleso meer.
Ondanks de mist, die wat begon te slinken, fenomenaal prachtige natuur in de hoge Tatra.
Af en toe piepte de zon er even door en gaf de natuur zijn schoonheid beetje bij beetje bloot.
De Hoge Tatra zijn ook bekend voor zijn bloemenpracht, zelfs op de hoge plaatsen.
De wandeling was volgens Mr. Google ongeveer 4u (heen en terug) maar na 3 uur wandelen was er nog steeds geen groot meer in zicht.
Een mooie waterval met daarna een hele steile klim naar de bovenkant van de waterval.
“basis conditie vereist” stond er te lezen op het web, amaai, dit was meer rotsklimmen.
Ik begon stilaan door te krijgen dat dit niet de wandeling was naar het populaire meer...
Toen ik terug beneden was (na 5h30 wandelen) was het duidelijk dat het de wandeling was naar de hoogste top de “Gerochovsky stit”.
Geert, Geert, Geert toch ....
Maar ... dit was toch een fenomenaal, prachtige wandeling, een wauw wandeling!
Tijd om de innerlijke mens te versterken met de plaatselijke Slowaakse specialiteit Pizza Hawai ... met een pint en daarna een latté (€ 12,5).
Dag 14: Slowakijke/Polen Zakopane - Krakau (182km).
Het is gelegen aan de andere kant van het Tatra gebergte waar ik gisteren nog wandelde.
Fluffy is 6m lang en je kunt haar niet zomaar overal parkeren.
In normale opstandigheden plaats ik de camper ergens buiten de stad en fiets dan naar de stad in kwestie.
Nu is de fiets kapot en is het zoeken achter een geschikt parkeerplaatsje.
En stukken goedkoper dan bij ons ...
Ik heb mij een nieuwe jas aangeschaft, €60, bij ons mag je op het dubbele rekenen.
Wat een drama om in Krakau te geraken, file, file, file.
Ik heb er maar liefst 4h over gedaan.
Polen heeft een grote achterstand op het bouwen van autosnelwegen lees ik, dat heb ik gemerkt ...
Ik had een drukke dag voorzien vandaag.
In de voormiddag/middag Krakau en ik had een ticket geboekt om 16h30 Auschwitz/Birkenau te zien.
Gisteren had ik Fluffy geparkeerd aan de rand van Krakau.
Vandaar was het ’s morgens vroeg 30min stappen naar het oude stadsgedeelte, ook Stare Miastro genoemd.
Ik zou het beperken tot de (voor mij) belangrijkste bezienswaardigheden.
Krakau kon mij absoluut geen wauw gevoel geven, Bratislava in tegenstelling wel.
De Kathedraal van Wawel met in de gewelven de begraafplaats van Chopin kon mij wel bekoren.
Jammer genoeg mochten er geen foto’s genomen worden binnenin.
Ook het middeleeuws groot markplein met de Mariakerk kon mij bekoren.
Rond 13h30 zat ik al terug in Fluffy voor de rit naar Auschwitz, een van de hoogtepunten van mijn reis.
Het voormalige concentratiekamp waar er maar liefst 1,1 miljoen mensen brutaal zijn omgekomen door de gruweldaden van de Duitse Nazi’s.
Het 4u durende bezoek heeft bij mij een bijzonder emotionele indruk achtergelaten.
Het verhaal van de gids, het spoor, de barakken, de foto’s, spullen en vooral de gaskamers ...
Het is is onwerkelijk, gruwelijk, onmenselijk wat er daar heeft afgespeeld.
Iedereen zou 1 keer in zijn leven dit kamp moeten bezoeken.
Een impressie zonder woorden:
Het was 's avonds in het donker nogal wat zoeken naar een overnachtingsplaats, uiteindelijk 40km zuidelijker een plaatsje gevonden aan een kerk.
Dag 16: Polen – Tsjechië – Kutna Hova (402 km)
Een dag om te bekomen van het bezoek gisteren aan Auswitz.
Het heeft er toch flink op "ingehakt".
Ik heb toch een beetje het gevoel dat ik wel heel snel van de ene bezienswaardigheid naar de andere “cross” met Fluffy.
Ik denk dat het een beetje eigen is aan alleen op stap te zijn.
Na de “was en plas” en heel wat mails beantwoorden van mijn werk ... in de late namiddag een flink stuk doorgereden over de grens van Tsjechië naar het noord-westen, Kutna Hova meer bepaald op een kleine 100km van Praag.
Eerst een geromslomp om aan een vignet te geraken voor Tsjechië, nergens te krijgen ... om dan online eentje aan te kopen.
Ik hoop maar dat dit goed gekomen is ...
Het was al na 23h als ik Fluffy parkeerde in Kutna Hova.
Het Ossarium van Sedlec, een unieke maar lugubere kerk.
“Versierd” met de botten van 50-70.000 doden.
Door de vele doden in de oorlogen en ziektes is men rond 1500 gestart met de inrichting van de kerk met menselijke overblijfselen.
Het is verboden om foto’s te nemen in de kerk maar ik heb er toch stiekem enkele genomen....
Daarna was het tijd voor een aperitiefconcert ...
Er was blijkbaar in de stad een concertdag (hard-rock).
Grappig, toen ik er was waren er maar 4 toeschouwers ...
Het historisch stadje zelf is best wel mooi om door te wandelen.
Verder gereden richting Praag, daar vond ik op de Park4night app een fantastisch overnachtingsplekje aan de oevers van de Moldau.
Iedeaal om van daar uit Praag te gaan bezichtigen.
Ook nog eens tijd gemaakt om in de omgeving een stukje te gaan lopen.
Ik had een volledige dag uigetrokken om de blangrijkste bezienswaardigheden van Praag te zien.
Mijn fiets is kapot door het ongeval eerder, ik moest dus een alternatief vinden om in Praag te komen.
Het openbaar vervoer was een optie, maar ik verkies om een grote stad met de fiets te verkennen, je kunt veel meer zien op een korte periode.
Ik had geluk, vlakbij mijn overnachtingsplaats was er een fietsenverhuurdienst (had ik eigenlijk al gisteren gereserveerd).
6km was het van Fluffy tot de binnenstad van Praag.
Eigenlijk had ik maar 1 groot doel vandaag en dat was om 12h de wissel van de wacht te zien bij de burcht op de heuveltop van Praag.
Niet de gewone wissel die ieder uur wordt gedaan, maar de wissel met alle toeters en bellen.
Ik moest dus zorgen dat ik ruim op tijd aanwezig was om een een mooi plaatsje te hebben.
Tromgeroffel, trompetgeschal, marcherende soldaten, de luide bevelen van de chef, het galmen van het geluid tussen de muren van de binnenplaats.
Schitterend! Ik vond het fantastisch om dit mee te maken.
Mijn dag was al geslaagd!.
Praag is een mooie, drukke stad vol leuk plekken, cultureel en gezellig.
Ik heb gewoon rustig wat rondgereden met de fiets en genoten van al dat moois.
Wegens tijdsgebrek ben ik nergens (buiten de Burger king ...) binnengeweest, ik vind het ook niet zo leuk om dat alleen te doen.
Toppertjes waren het oude stadsplein (markt), Karelsbrug, astronomisch uurwerk, het dansende huis en natuurlijk de burcht.
In het terugrijden heb dan ook nog een stop gemaakt aan de John Lennon wall of love and peace.
Opnieuw een topdagje, wel zeer vermoeiend, ik was blij toen ik rond 19h terug bij Fluffy was.
Overnacht op dezelfde leuke plek als gisteren.
Dag 19: Omgeving Praag (143km):
Slecht weer vandaag in Praag en omstreken.
Ik koos voor een dagje naar de winkelmall te gaan.
Rond Praag zijn er gigantische indoor winkelparadijzen, leuk om door te lopen, mensen te kijken.
Ik had ook nog heel wat werk op te halen en met (een paar) een Latté Moca werd dit wat dragelijker.
In de namiddag 130km noordelijker gereden naar het Nationaal Park Bohemen vlak voor de Duitse grens waar ik een leuke overnachtingsplek vond aan de oevers van de Elbe.
Dag 20: Hervenska – Berlijn (259km):
Eigenlijk nog maar voor de eerste keer lang geslapen op mijn trip die stilaan op z’n einde begint te lopen.
Wandeldag vandaag!
Van uit Hervenska ging ik de tocht naar de “Pravcicka” boog ondernemen.
Pravcicka is een grote boog gevormd uit zandsteen.
Niet door de mensheid gemaakt maar door moeder natuur.
Een leuke wat drukke wandeling van een kleine 3 uur naar een van de wonderen van de natuur.
Terug in Hervenska de innerlijke Geert versterkt met stevige Duitse kost.
Na het spenderen van mijn laatste Tsjechische kronen voor diesel reed ik richting Berlijn.
Ik had vooraf een parkeerplek uitgezocht maar toen ik deze intikte in de de GPS kreeg ik de melding milieu zone.
Ik heb dan wel een schone auto maar toch moet je een sticker hebben in Berlijn ... die had ik dus niet.
Change of plan ... dan maar ergens aan een metro station staan en morgen met de metro naar Berlijn, maar ook dit liep niet van een leien dakje.
Waar ik ook maar kwam, geen parkeerplaats te vinden.
Uiteindelijk na meer dan anderhalf uur zoeken een plaatsje aan een drukke baan.
Niet bevorderlijk voor de nachtrust maar in de buurt van een metrostation.
Een dagpas voor de metro had ik ondertussen ook online te pakken gekregen.
Berlijn! Mijn laatste grote stop na alweer een toffe, avontuurlijke trip met mijn beste vriendin Fluffy.
Ik had relatief goed geslapen (met oordopjes) langs de drukke weg.
Een paar keer werd Fluffy dooreengeschud door de luchtverplaatsing bij het passeren van vrachtwagens.
Na eerst het metroplan goed te bestuderen lukte het me bijzonder vlot om met de metro tot in de binnenstad te komen, het is de ideale manier om in Berlijn van de ene- naar de andere bezienswaardigheid te pendelen.
Mijn eerste stop was voor mij een “must see”, namelijk “Checkpoint Charlie”, de oorspronkelijke controlepost tussen de Amerikaanse- en Russische sector.
Er is daar niet zo veel te zien maar ik vond het toch belangrijk om eens stil te staan bij een van de belangrijkste plekken tijdens de koude oorlog.
Van daaruit gewandeld naar de “gendarmen markt”.
Berlijn is tijdens de 2e wereldoorlog zo goed als volledig verwoest maar is fantastisch mooi heropgebouwd.
Prachtige grote pleinen, gigantische gebouwen.
Het is er druk maar je merkt het niet omdat alles zo breed en groot is.
Wandeling “unter der Linden”, het liedje van Klein orkest “over de muur” speelde door mijn hoofd.
Je wandelt er van de ene bezienswaardigheid naar de andere, veel te veel om op te noemen.
Van het Alexanderplein met de metro terug de andere kant op, de “Brandenburger Tor”, het symbool van Berlijn!
Voor het eerst zag ik het monument met mijn eigen ogen, indrukwekkend!
Ooit stond “de muur” er aan de andere kant.
Ik hoor de woorden van John F. Kennedy gonzen door mijn hoofd, “ich bin ein Berliner”, 2 jaar nadat de toemalige DDR de muur had gebouwd.
500 meter verder “de Reichstag”, het parlement van Duitsland.
Wat een imposant gebouw als je er voor staat, het ademt kracht uit, ja eigenlijk een wauw gevoel om dit te zien.
Eventjes verder om de hoek, tegenover de Amerikaanse ambassade het “Joods monument”.
Een plein vol betonnen blokken, die zouden het gevoel van deoriëntatie en isolement moeten weegeven aan de bezoeker- ...
Ik vond er niets aan, jammer dat Duitsland niets indrukwekkender, meer beklijvend kon verzinnen om de 6 miljoen Joden dat ze omgebracht hebben te herdenken en een boodschap mee te geven aan de jeugd voor de toekomst ... een gemiste kans ...
Het was ondertussen al een flink stuk in de namiddag en ik wilde in principe nog 2 dingen zien, namelijk de Kürfurstendamm en de upper east site waar er nog een stuk staat van “ de muur”, maar het was zo druk aan- op de metro dat ik het echt niet meer zal zitten om dit nog ondergaan.
In de avond Berlijn verlaten en rustig overnacht zo’n 60 km westwaarts.Berlijn heeft mij bekoort, ooit kom ik er wel eens terug, zeker weten!
Morgen een laatste verslagje van mijn vakantie met ook tradioneel een financieel overzichtje.
België
- Luxemburg - Duitsland - Oostenrijk - Slovenië - Kroatië - Hongarije -
Slowakijke - Polen - Tsjechië - Duitsland - Nederland - België.
Net
geen 5000 kilometer, 23 mooie Fluffy dagen.
De
laatste dag op deze prachtige, stilteplaats ergens in Duitland, just Fluffy en
me.
Super dankbaar dat ik dit kan doen.
Op
de tonen van Pachelbel canon in D tijd om terug huiswaarts te rijden.
Als "God het belieft" volgend jaar misschien Zweden-Noorwegen.
Of ergens anders ...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tradioneel
maak ik na iedere reis ook een financiele balans op.
Ik ga graag regelmatig op stap, dus moet ik ook wat op de centjes letten.
2021 - 23 dagen (zonder de extra's)
Overnachtingen
€ 0000000
Benzine € 600
Boodschappen € 180
Tol € 97
Bezienswaardigheden ingang/parking € 155
Terras en etentjes € 95
€ 1130.
Vorig jaar 2020 (Oostenrijk - Italië) 21 dagen was dit €
1230.
Ook vorig jaar heb ik geen overnachtingkosten gehad.